DEN HELDER - De trainer van de Trots van het Noorden gelooft in de wedergeboorte van Sinterklaas. Mij lijkt dat niet nodig. Elk jaar, zo rond half november, begroet ik de Goedheiligman. Die is van vlees en bloed, beweegt statig en spreekt gezaghebbende taal. Sinterklaas bestaat dus al en bereikt ook dit jaar weer een onwaarschijnlijk hoge leeftijd.

Punt was dat, in de opvatting van de trainer, zijn voetbalteam, want over die serieuze tak van sport gaat het, "als een stel kamelen stond te slapen". Fijntjes voegde hij toe dat zijn mannen "als een oud wijf stond te verdedigen". Vertonen de mannen eindelijk eens een bovengeslachtelijk kunstje, is het weer niet goed.

Gevolg van het staand verdedigen was een 3-0 achterstand in de rust. De trainer gebruikte, naar eigen zeggen in de pauze "allerlei scheldwoorden om de zaak recht te trekken". Dat lukte: in no time was het 4-0. "Deze ploeg mist ambitie en intrinsieke motivatie". Intrinsiek...ik kauw er even op, maar het bekt niet lekker genoeg om er een scheldwoord van te boetseren. Ik stel me voor dat het oud wijf na rust in het veld aan elkaar vroeg wie hier nu eigenlijk intrinsiek was: de coach of zij? En hup, daar vloog weer een doelpunt om de oren.

"Ik dacht dat Sinterklaas niet bestond, maar hier is hij opnieuw geboren!", aldus de man die zijn rol als Zwarte Piet met verve speelt.

In tegenstelling tot 17 miljoen anderen in dit land, mis ik het intrinsiek strategisch talent om een potje voetbal te doorgronden. Ik ren, roei en zwem en dat is nogal rechttoe-rechtaan. Maar als we dan toch over wedergeboortes reppen, deze tactische tip aan de getourmenteerde leidsman: sta op, herrijs, en probeer het eens met een kwinkslag.

Intrinsiek of niet, het geeft elk oude wijf weer vleugels.

Vrolijk Pasen!