DEN HELDER - De trainer van de Trots van het Noorden gelooft in de wedergeboorte van Sinterklaas. Mij lijkt dat niet nodig. Elk jaar, zo rond half november, begroet ik de Goedheiligman. Die is van vlees en bloed, beweegt statig en spreekt gezaghebbende taal. Sinterklaas bestaat dus al en bereikt ook dit jaar weer een onwaarschijnlijk hoge leeftijd.
Punt
was dat, in de opvatting van de trainer, zijn voetbalteam, want over
die serieuze tak van sport gaat het, "als een stel kamelen stond
te slapen". Fijntjes voegde hij toe dat zijn mannen "als
een oud wijf stond te verdedigen". Vertonen de mannen eindelijk
eens een bovengeslachtelijk kunstje, is het weer niet goed.
Gevolg
van het staand verdedigen was een 3-0 achterstand in de rust. De
trainer gebruikte, naar eigen zeggen in de pauze "allerlei
scheldwoorden om de zaak recht te trekken". Dat lukte: in no
time was het 4-0. "Deze ploeg mist ambitie en intrinsieke
motivatie". Intrinsiek...ik kauw er even op, maar het bekt niet
lekker genoeg om er een scheldwoord van te boetseren. Ik stel me voor
dat het oud wijf na rust in het veld aan elkaar vroeg wie hier nu
eigenlijk intrinsiek was: de coach of zij? En hup, daar vloog weer
een doelpunt om de oren.
"Ik
dacht dat Sinterklaas niet bestond, maar hier is hij opnieuw
geboren!", aldus de man die zijn rol als Zwarte Piet met verve
speelt.
In
tegenstelling tot 17 miljoen anderen in dit land, mis ik het
intrinsiek strategisch talent om een potje voetbal te doorgronden. Ik
ren, roei en zwem en dat is nogal rechttoe-rechtaan. Maar als we dan
toch over wedergeboortes reppen, deze tactische tip aan de
getourmenteerde leidsman: sta op, herrijs, en probeer het eens met
een kwinkslag.
Intrinsiek of niet, het geeft elk oude wijf weer vleugels.
Vrolijk Pasen!